- A co jeśli przedawkujesz obojętność ? - Zacznę Cię jawnie tępić, a tego nie chcesz, uwierz mi.

Nie jesteś odporny na krytykę, ironię i poniżanie? W takim razie nie chcesz mieć do czynienia z niejakim Antonem Lostbonem, więc zbieraj tyłek i nie pokazuj się tu więcej. Drogie panie, oczekujecie niegrzecznego, potarganego romantyka z papierosem w ustach, który gotowy jest was zabrać na jakże wspaniałą i zaskakującą kolację przy świecach? Wam w takim razie też podziękujemy. Nie łudzcie się, że szmaragdowe oczęta naszego sześcio-wiecznego wampira spojrzą na was przychylnie, a już tym bardziej z uczuciem. Nie zniechęciłyście się? Kręci was typ nieustępliwego, zimnego drania? Chcecie podczas namiętnego stosunku wplątać palce w kasztanowe włosy Lostbone'a. Proszę bardzo, próbujcie, jednak nie gwarantujemy zwrotu kosztów za chusteczki i zabieg aborcji. Po prostu z góry ostrzegam, to nie jest dobra sztuka. Spojrzy na was z góry i bynajmniej nie chodzi tu o fakt, iż mierzy prawie dwa metry wzrostu, zlekceważy albo wykorzysta. Przecież nie ma sensu tracić czasu i energii na wydobywanie z siebie jakichkolwiek uczuć, prawda?





- Zawsze taki byłeś?
- Jaki?
- Brutalny i bezlitosny.
- Och błagam, ranisz me ser.... Ach, byłbym zapomniał, ja nie mam serca.                         

Patrząc na niego zastanawiasz się, czy ten dobrze zbudowany brunet zawsze zachowywał się jak dupek? Przyglądasz się dokładniej i zauważasz blizny na prawie całym ciele. Może to przez nie i wydarzenia związane z ich powstaniem? Niestety, muszę państwa rozczarować. Odkąd pamiętam, Anton jest i był wspomnianym dupkiem. Bądźmy nieco bardziej wyrafinowani, zastąpmy słowo "dupek" nie do końca go opisującym, ale nieco bardziej kulturalnym przymiotnikiem "oziębły". Tak więc jest "oziębły" od czasów przemienienia w wampira. Cóż za wspaniały przypadek z użyciem słowa "oziębły" tuż obok "wampir". Jednak zostawmy zagadnienia leksykalne. Co takiego spowodowało, że Lostbone stał się zwykłym, płatnym mordercą? Otóż wiódł przyzwoite, choć może nieco nudne życie na zamku Vlada Tepesa. Książe? Ależ skąd, syn najzwyklejszego sługi. W takim razie można zrobić z nim wszystko, czyż nie? Przecież to zwykłe ścierwo... Zabawmy się i stwórzmy wampira, żeby następnie zabrać się za tworzenie innych dziwadeł! Świetna zabawa, prawda? Takim sposobem w wieku lat dwudziestudwóch Anton Milić, obecnie Lostbone, został nieśmiertelnym i umożliwił
"narodziny" tranglum w postaci Blanki Tepes, którą po dziś dzień ściga. Przeklęty mieszaniec! Nienawiść do potomkini Vlada wzniecił iskrę nienawiści do wszystkich mieszańców.


"Ten, który walczy z potworami powinien zadbać, by sam nie stał się potworem"
- To ci pech, stałem się potworem jeszcze zanim zacząłem je tępić.

Bystry czytelnik z łatwością więc domyśli się, czym zajmuje się nasz prawie 600-letni wampir. Jednak jeżeli nie należysz do tej grupy, już tłumaczę. Anton to nikt inny jak łowca i to niezwykle biegły i zaangażowany w swój fach. Nie niszczy jednak wszystkich, tak zwanych "Dzieci Nocy". To nie możliwe, musiałby zabić, a raczej unicestwić także siebie, a to jakoś nie szczególnie wchodzi w grę. Działką bruneta są rasy mieszane, do których ma uraz i wstręt. Wciąż nie zaprzestał poszukiwań Blanki Tepes, która jest jego odwiecznym i głównym celem. Strzeż się, w końcu cię znajdzie.

W skrócie:
Imię i Nazwisko : Anton Lostbone (Milić)
Wiek : 558 lat wampirzych (ur. w 1454) fizycznie 22 latek
Pseudonim : Nex, co po łacinie oznacza po prostu mordować. Chyba nie trzeba tłumaczyć genezy takiego a nie innego pseudo.
Rasa : Wampir
Profesja : Łowca, z nastawieniem na rasy mieszane. Nie uczęszcza do szkoły, to raczej oczywiste. Kręci się w jej pobliżu, wkradając się jeżeli nadarzy się okazja.
Dodatkowo: 
- Pali. Nie nie, to nie nałóg, przecież wampir nie może uzależnić się od czegoś tak błahego. To raczej przyzwyczajenie i próba choć częściowego upodobnienia się do rasy ludzkiej

- Zwierzęta? Nie ten adres, nie bawimy się w schronisko.
- Nie dziw się, jeżeli po prostu cię zignoruje, to u niego najnormalniejsza reakcja.